Η εμφάνιση του συνδρόμου της αναπνευστικής δυσχέρειας έχει κύριο αίτιο την έλλειψη του παράγοντα surfactant που δίνει την ικανότητα στους πνεύμονες να “ανοίξουν” και να γεμίσουν με αέρα. Όσο πιο ανώριμες ή μικρές οι εβδομάδες της εγκυμοσύνης τόσο μεγαλύτερη και η πιθανότητα για το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου εμφανίζονται αμέσως μετά τη γέννηση και είναι η κυάνωση, ο γογγυσμός, η άπνοια, ρηχή αδύναμη αναπνοή, ταχύ πόνοι μαζί με γογγυσμό, βραδυ καρδιά κ.λ.π.
Το σύνδρομο εμφανίζεται κυρίως σε μωρά μικρότερα των 39 εβδομάδων κύησης και έχει προδιαθεσικούς παράγοντες όπως η κληρονομικότητα, η εμφάνιση διαβήτη στη μητέρα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οξύς τοκετός, τοκετός πριν τις 39-40 εβδομάδες, τοκετός με μειωμένη αιμάτωση προς το μωρό κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Η διάγνωση γίνεται με τον αποκλεισμό της λοίμωξης μέσω τεστ αίματος που μπορεί να έχει κοινά συμπτώματα, τα αέρια αίματος που παίρνονται από το μωρό και τη χαρακτηριστική εικόνα καθρέφτη ή γυαλιού που παρουσιάζουν οι πνεύμονες 6-12 ώρες μετά τον τοκετό σε ακτινογραφία.
Αν και πρόκειται για σοβαρή κατάσταση με υψηλή νοσηρότητα, η εμφάνιση του συνδρόμου είναι σπάνια και πιο σπάνια οδηγεί σε δυσάρεστη κατάληξη. Ειδικά με τη λήψη μέτρων για την αποφυγή ενός πρόωρου τοκετού, τη χρήση στεροειδών πριν την 34η εβδομάδα εγκυμοσύνης για την ενίσχυση της αναπνευστικής ωρίμανσης και τον προγραμματισμό μιας καισαρικής μετά την 39-40 εβδομάδες, ο κίνδυνος σχεδόν εξαλείφεται.
Posted in: εβδομάδα κύησης & καισαρική τομή